ஒரு நட்சத்திரத்தின் சுயசரிதை

வானில் நானும் தான் மின்னினேன்

நிலவுக்கு ஈடாக என் ஒளியில்லை

அம்மாவாசை கொண்ட நிலவை கொண்டாடினர்

என்றும் ஒளியுடன் திகழம் எனக்கோ

மனிதர்கள் மத்தியில் மதிப்பு குறைவுதான்

தூரத்தில் இருப்பதால் நான் கண்களுக்குப் புலப்படவில்லை 

புவிக்கு அருகில் இருப்பதால் நிலவு தெரிந்தது

புவியில் வாழும் மனிதர்களைக் கண்டேன்

என்னை கேலி செய்தவர்களைக் கண்டு சிரித்தேன்

உண்மை மறைந்து பொய்கள் நிலைக்கும் உலகில்

நன்மைக்கு காலம் இல்லை என்றுணர்ந்தேன்

உண்மைக்கும் என் நிலை தானோ?